Elżbieta Witek

---

Życiorys

Wykształcenie i działalność zawodowa

Elżbieta Witek swoje kształcenie rozpoczęła w 1980 roku, kiedy to ukończyła studia magisterskie z zakresu historii na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Następnie w 1996 roku zdobyła kwalifikacje poprzez studia podyplomowe w zakresie wiedzy o Unii Europejskiej na Instytucie Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. W okresie 1980-2006 pracowała w Jaworze jako nauczycielka, a od 1991 roku pełniła funkcję dyrektora w Szkole Podstawowej nr 2 w tym mieście, a później w Zespole Szkół Ogólnokształcących. Dodatkowo przez cztery lata była ławnikiem w sądzie pracy oraz od 2004 do 2008 roku działała jako wiceprezes jaworskiego Klubu Sportowego „Olimpia”.

Działalność polityczna (do 2019)

W 1980 roku, Elżbieta Witek wstąpiła do NSZZ „Solidarność”, co umożliwiło jej aktywne zaangażowanie w działalność opozycyjną. W 1982 roku została tymczasowo aresztowana na trzy miesiące в wyniku swojej działalności w opozycji. W początkowych latach 90. dołączyła do Ruchu Obywatelskiego Akcja Demokratyczna. Między 2002 a 2005 rokiem zasiadała w jaworskiej radzie miejskiej, a w 2002 roku bezskutecznie ubiegała się o urząd burmistrza.

W wyborach parlamentarnych w 2001 roku, startując z listy Prawa i Sprawiedliwości, nie uzyskała mandatu, jednak w 2005 roku została wybrana do Sejmu V kadencji w okręgu legnickim. Bez opóźnienia, zdobyła reelekcję w 2007 roku, otrzymując 9666 głosów. Po raz trzeci została posłanką w 2011 roku, kiedy to zdobyła 9381 głosów.

W listopadzie 2011 roku, Elżbieta Witek została wybrana przez radę polityczną PiS do komitetu politycznego partii, a w lipcu 2015 roku objęła stanowisko rzecznika prasowego Prawa i Sprawiedliwości. W 2015 roku do Sejmu powróciła dzięki zdobyciu 22 168 głosów.

Na początku jej ministerialnej kariery, 16 listopada 2015 roku, została powołana na stanowisko ministra bez teki w rządzie Beaty Szydło, obejmując również funkcje szefa gabinetu politycznego oraz rzecznika prasowego Rady Ministrów, które sprawowała do 8 stycznia 2016 roku, kiedy to na jej miejscu pojawił się Rafał Bochenek.

11 grudnia 2017 roku ponownie objęła stanowisko ministra bez teki w nowym rządzie Mateusza Morawieckiego, jednak 18 grudnia tego samego roku została odwołana ze składu Rady Ministrów. Jej powrotem do rządu 4 czerwca 2019 roku było jej powołanie na urząd ministra spraw wewnętrznych i administracji, co połączone było z jej członkostwem w Radzie Dialogu Społecznego, nadanym przez prezydenta.

Marszałek Sejmu (2019–2023)

9 sierpnia 2019 roku, w związku z nominacją na marszałka Sejmu, została odwołana z Rady Ministrów. Tego samego dnia została wybrana na to stanowisko, zdobywając 245 głosów, co pozwoliło jej na dalsze działanie polityczne.

W październiku tego samego roku, podczas wyborów parlamentarnych, uzyskała reelekcję, zdobywając 46 171 głosów. 12 listopada 2019 roku, podczas pierwszego posiedzenia Sejmu IX kadencji, w wyniku głosów 314, ponownie objęła stanowisko marszałka Sejmu.

Na początku sierpnia 2021 roku, w roli marszałka Sejmu, zarządziła kontrowersyjne głosowanie dotyczące odroczenia posiedzenia, które miało na celu przedyskutowanie wniosków posłów PiS. Posunięcie to spotkało się z szerokim zainteresowaniem mediów oraz krytyką ze strony środowiska dziennikarskiego i prawniczego, gdzie kwestionowano podstawy do przeprowadzenia reasumpcji głosowania. Wydarzenia te miały istotny wpływ na postrzeganie jej jako marszałka, a urząd ten pełniła do zakończenia kadencji, tj. do 12 listopada 2023 roku.

Data	Państwo	Szczegóły wizyty
1 września 2019	Niemcy	Obchody 80. rocznicy wybuchu II wojny światowej na zaproszenie przewodniczącego Bundestagu Wolfganga Schäuble.
3–4 listopada 2019	Węgry	Szczyt przewodniczących parlamentów krajów Europy Południowo-Wschodniej.
17–18 listopada 2019	Czechy	Spotkanie przewodniczących parlamentów Grupy Wyszehradzkiej oraz obchody 30. rocznicy aksamitnej rewolucji.
2–5 marca 2020	Stany Zjednoczone	Spotkania z przewodniczącą Izby Reprezentantów USA Nancy Pelosi oraz przewodniczącymi parlamentów państw bałtyckich. Spotkanie z think tankiem Heritage Foundation i przedstawicielami Polonii amerykańskiej.
28–29 czerwca 2021	Litwa	Spotkania z przewodniczącą parlamentu Viktoriją Čmilytė-Nielsen, prezydentem Litwy Gitanasem Nausėdą oraz premier Ingridą Šimonytę. Rozmowa z przedstawicielami polskiej mniejszości narodowej.
15–16 lipca 2021	Węgry	Udział w spotkaniu przewodniczących parlamentów Grupy Wyszehradzkiej.
18–20 sierpnia 2021	Estonia	Spotkanie z przewodniczącym parlamentu Estonii (Riigikogu) Jüri Ratasem oraz prezydent Estonii Kersti Kaljulaid. Udział w spotkaniu przewodniczących parlamentów Litwy, Łotwy i Estonii oraz przewodniczącego Parlamentu Europejskiego. Rozmowa z przedstawicielami polskiej mniejszości narodowej.
20–22 października 2021	Grecja	Udział w sesji plenarnej konferencji przewodniczących parlamentów krajów członkowskich Rady Europy.
28–29 marca 2022	Słowenia	Spotkanie przewodniczących parlamentów krajów Unii Europejskiej. Rozmowy z przewodniczącą Izby Poselskiej Czech Markétą Pekarovą Adamovą, przewodniczącą Bundestagu Niemiec Bärbel Bas, przewodniczącą Kongresu Deputowanych Hiszpanii Meritxell Batet, przewodniczącą Parlamentu Europejskiego Robertą Metsolą oraz przewodniczącymi parlamentów państw bałtyckich.
11–15 czerwca 2022	Kanada	Spotkanie z przewodniczącym Izby Gmin Kanady Anthonym Rotą oraz przewodniczącym Senatu Kanady George’em Fureyem. Rozmowa z przedstawicielami Polonii kanadyjskiej.
9–10 października 2022	Luksemburg	Rozmowy z przewodniczącym Izby Deputowanych Luksemburga Fernandem Etgenem i wielkim księciem Henrykiem. Spotkanie z Polonią luksemburską oraz prezesem Europejskiego Trybunału Obrachunkowego Tonym Murphym.
24–25 października 2022	Chorwacja	Udział w parlamentarnym szczycie Platformy Krymskiej.
3 lutego 2023	Słowacja	Udział w spotkaniu przewodniczących parlamentów krajów wyszehradzkich.
10-11 marca 2023	Litwa	Spotkanie z marszałek Sejmu Litwy Viktoriją Čmilytė-Nielsen, prezydentem Litwy Gitanasem Nausėdą oraz premier Ingridą Šimonytę. Udział w obchodach święta odzyskania niepodległości i rozmowy z przedstawicielami mniejszości polskiej.
23-25 kwietnia 2023	Czechy	Udział w konferencji przewodniczących parlamentów krajów UE. Rozmowy z przewodniczącym Parlamentu Europejskiego Robertą Metsolą oraz przewodniczącymi parlamentów państw bałtyckich, Słowenii i Danii.
16-17 maja 2023	Cypr	Spotkanie z przewodniczącą Izby Reprezentantów Cypru Anitą Demetriou. Przemówienie w parlamencie cypryjskim.
1-2 czerwca 2023	Litwa	Udział w spotkaniu przewodniczących parlamentów państw NATO. Rozmowy z przewodniczącymi parlamentów Czech, Litwy i Ukrainy.
9-10 czerwca 2023	Grecja	Spotkanie z przedstawicielami Polonii greckiej i naukowcami z Polskiego Instytutu Archeologicznego w Atenach.
9-10 lipca 2023	Łotwa	Udział w spotkaniu przewodniczących parlamentów krajów bałtyckich, Ukrainy i Niemiec.

Działalność polityczna (od 2023)

W 2023 roku w wyborach parlamentarnych ponownie uzyskała mandat poselski, zdobywając imponującą liczbę 89 172 głosów. 13 listopada 2023 roku, klub PiS złożył ponownie jej kandydaturę na marszałka Sejmu, jednak przegrała wyścig o to stanowisko na rzecz Szymona Hołowni, uzyskując 193 głosy przy 265 jego poparcia.

Jeszcze tego samego dnia, została zgłoszona na wicemarszałka Sejmu przez klub PiS, jednak również w tym przypadku nie uzyskała wymaganej liczby głosów.

Życie prywatne

Elżbieta Witek to postać, która ma bogate i ciekawe życie osobiste. Urodziła się jako córka piekarza Floriana oraz krawcowej Eleonory. Po wielu latach wspólnego życia, stworzyła trwały związek z mężem Stanisławem Witkiem, z którym to pozostawała w małżeństwie od 1980 roku aż do jego śmierci w 2024.

Para doczekała się dwóch córek. Ich pierwsza córka, Marta, która jest wuefistką, przyszła na świat w 1983 roku. Druga córka, Gabriela, urodziła się w 1991 roku i pracuje jako przedszkolanka.

Odznaczenia

Elżbieta Witek, wyróżniająca się postać, otrzymała w swojej karierze liczne odznaczenia, które odzwierciedlają jej zaangażowanie oraz osiągnięcia. Wśród nich znajdują się:

• 2013: Krzyż Wolności i Solidarności,
• 2022: Order Księcia Jarosława Mądrego (Ukraina).

Wyniki wyborcze

Podsumowanie wyników wyborczych Elżbiety Witek ukazuje jej zaangażowanie w politykę oraz zmieniające się preferencje wyborców na przestrzeni lat.

Rok wyborów	Nazwa komitetu		Typ organu	Okręg wyborczy	Rezultat
2001	_	Prawo i Sprawiedliwość	Sejm IV kadencji	nr 1	1244 (0,38%)
2002	_	KWW „Prawo i Samorządność”	Burmistrz Miasta Jawora	–	1660 (18,67%)
			Rada Miejska w Jaworze	nr 3	217 (10,82%)
2005	_	Prawo i Sprawiedliwość	Sejm V kadencji	nr 1	7476 (10,65%)
2007			Sejm VI kadencji		9666 (8,24%)
2011			Sejm VII kadencji		9381 (2,73%)
2015			Sejm VIII kadencji		22 168 (6,21%)
2019			Sejm IX kadencji		46 171 (10,68%)
2023			Sejm X kadencji		89 172 (17,77%)

---

Oceń: Elżbieta Witek

---