Rezerwat został utworzony w 1962 r. i położony jest na wysokości 300-360 m n.p.m., a cała powierzchnia rezerwatu wynosi 9,6 ha. Głównym powodem utworzenia rezerwatu „Wąwóz Myśliborski koło Jawora” jest jedyne na Dolnym Śląsku i w Sudetach miejsce występowania paproci: języcznik zwyczajny (Phyllitis skolopendrium). Dolina wąwozu to polodowcowe koryto wciosowe, na którego zboczach rośnie nie tylko paproć, ale również dający schronienie faunie las mieszany. Języcznik zwyczajny, zwany również „jelenim językiem” zaobserwował i opisał w 1874 r. nauczyciel z Jawora Fryderyk Schulz. W roku 1937 paproć objęto ochroną. W wąwozie występują również inne odmiany paproci, jak np.: zanokcica skalna (Asplenium trichomanes) i paprotka zwyczajna (Polypodium vulgare). Obszar wąwozu jest pofałdowany, co czyni go jeszcze bardziej malowniczym, uroku dodaje mu płynący przez niego potok Jawornik, który przez wieki wyciął w kilkun
astu typach skał, na długości 3 km, głęboki wąwóz, docierając nawet do skał utworzonych w trakcie wulkanizmu podmorskiego. Na brzegu strumienia można również zaobserwować odsłonięcia law puklistych i poduszkowych. W rezerwacie dla turystów została udostępniona ścieżka dydaktyczno-przyrodnicza, prowadząca od Centrum Edukacji Ekologicznej i Krajoznawstwa w Myśliborzu przez tereny bogate przyrodniczo i geologicznie oraz przez stanowisko archeologiczne, gdzie ujawniono wczesnośredniowieczne ślady osadnictwa