Dawny klasztor i kościół beginek w Jaworze

Budowla została zaprojektowana na planie prostokąta, a wyróżnia ją brak wyodrębnionego prezbiterium, które zostało przykryte sklepieniem kolebkowym, ozdobionym misterną dekoracją sztukatorską. Na dachu, w stylu dwuspadowym, umieszczono ośmiokątną sygnaturkę, która dodaje charakteru całej konstrukcji. Wewnątrz świątyni można dostrzec pozostałości architektonicznego ołtarza w stylu barokowym, co czyni to miejsce jeszcze bardziej interesującym dla miłośników historii i sztuki.

Do kościoła przylega mały, murowany budynek klasztorny o przestronnej, dwupiętrowej strukturze. Charakteryzuje się on prostą elewacją frontową, pozbawioną jakichkolwiek dekoracji. W historii tego miejsca warto zauważyć, że w latach 1812–1847 klasztor pełnił funkcję siedziby dla ewangelickiej szkoły dla dziewcząt, a później, aż do 1904 roku, także szkoły katolickiej.

W 1905 roku w parterze budynku ulokowano bibliotekę oraz czytelnię, natomiast na piętrze stworzono prewentorium dla osób z problemami płucnymi. W latach 30. XX wieku w kościele funkcjonowała rekwizytornia teatralna, a po zakończeniu II wojny światowej budynek zaczął pełnić rolę magazynu meblowego. Dziś w jego murach znajdują się pomieszczenia Zboru Kościoła Zielonoświątkowego "Anastasis", który kontynuuje tradycje religijne w tym historycznym miejscu.